ankara

1. 2011 senesinden beri yaşadığım şehir.

adım attığım ilk gün nefret etmiştim. içimde bitmek bilmeyen bir istanbul aşkı vardı çünkü. bir arkadaşım "ankara'yı zamanla seversin, istanbul'dan zamanla uzaklaşırsın" demişti. o kadar doğru söylemiş ki yeni yeni anlıyorum.

çok güzel insanlar tanıdım, geldiğimdeki halimle şimdiki halim arasında sayamayacağım kadar iyi fark yarattı bende. ben ne kadar ittiysem ankara o kadar sarıldı bana. gitmenin güzel bir şey olduğunu ankara'ya geldiğimde bir kez daha anladım.

şimdi bu gri, kendine özgü, dışardan soğuk duran ama içine girdiğinde seni kucaklayan havasını çok seviyorum. kimselerin keşfetmediği öyle güzel yerleri varmış ki meğer, işte ankara bu dedirtmişti bana bu mekanlar. özellikle kışı benim için bir dosttur, kardeştir. suratına buz gibi hava çarpa çarpa yürüdüğün sokaklardan, içerisinde ısınacağın, sıcak şarap yudumlayacağın, dost sohbetini tadacağın yerlere götürür seni.

2. doğduğum şehir. ne zaman gitsem bana londra'yı anımsatır.

3. 2011 senesinden beri yılımın 4te 3ünü geçirdiğim şehir.

Yalan söylemeyeyim, sevmiyorum ankara'yı. Ben istanbul insanıyım, hatta istanbulun en küçük biriminde yaşayan "şehirimsi deniz kasabası" insanıyım. İnsanları bile değişik geliyor ankaranın. Yıl olmuş 2014. Alıştım tabii. Ama seviyorum dersem yalan olur, ben okulumdan dışarı adım atmayan bir istanbullu olarak Kampüs hayatını seviyorum.

Ama ankara bana çirkin ya da soğuk değil; küçük, sıcak ve samimi geliyor. En azından bunu söyleyebilirim.

4. kutu gibi şehirdir ankara, bir yerden bir yere gitmeniz çok zor olmaz gridir, soğuktur ama o kadar kötü değildir. yaşayanlar bi istanbul insanı gibi kaa değidir en azından. nem sizi bunaltmaz, oturduğunuz yerde nefes alamamazlık yaşamaazsınız.

ankara ayazında bir yerden bir yere gitmeye çalışmak, kızılaydan tunalıya yürüyerek çıkmak kafa dinletir aslında insana. akşam 9 buçuktan sonra işportacıların karanfilde koşuşturması, kuğulunun o kendine has havası, bahçelinin gece ki halide güzeldir.

ama bir konuda rica ediyorum, lütfen ankaraya yeni gelen ahbaplarınızı sincana, ulusa, çinçine götürmeyiniz. yanlış tanıtıyoruz ankarayı sonra :) kısaca ankara iyidir iyi.

belirtmeden edemedim; ankarada ya okunur, ya aşık olunur..

5. Soguktur,iklimi de insanlari da.Eskisehir yoluna ciktiginizda art arda gordugunuz bakanlik binalari bile sizi gerebilir. Istanbul kadar yormaz,deniz manzarasina karsi bir kahve icemeseniz bile...Olsun seviyorum Ankarayi da bana Ankarayi sevdiren okulum Hacettepeyi de.

6. 3 günde özledim seni be Ankara. Doğruya doğru nefret ediyordum senden, hiçbir zaman sevememiştim. Şimdi o pis havanı da iğrenç otobüslerini de özlüyorum. Gün sayıyorum gelmek için. Aslında sana gelmek için değil anneme gelmek için gün sayıyorum ama seni de özledim içindekileri de.

7. vega isimli grubun bir şarkısı;

ah yağmur dönerken kara şarkılar var falımda

hepsi sana (hepsi sana) bu gece ankara

ah yağmur dönerken kara yine yol var falımda

ister özle yok istersen hiç hatırlama

8. İlkokul, lise ve üniversite yıllarımın geçtiği, ailemin yaşadığı şehir. iş hayatına atılınca epey uzaklaşmak zorunda kaldım ve hiç özlemedim

sevmiyordum bu şehri. insanları hazımsız, farklılıklara tolerans yok. robot insanların şehri. bırakın mini eteği, diz üstü etek giydiğinizde farklı algılandığınız şehir. hele bir de ulus, sıhhiye falan var ki oralara hiç girmeyim.

9. Havası gibi dengesiz hisler yaşatan şehir. Uzak kalınca deli gibi özletir.neyini özlüyosun diye soranlara elle tutulur bi cevap da veremezsin. Aynı aşık olduğun adam hakkında bu adamın nesine aşık oldun sorusuna cevap verememek gibi. Özlersin, dönünce de üstüne üstüne gelir, boğar seni.yapıcak bi şey bulamazsın ama yine de seversin. Hele sokaklarında güzel anılar biriktirdiysen nefret dahi etsen kopamazsın.

10. Bu aralar soğuğuyla beni, nemsizliğiyle de cildimi ağlatan şehir.